słowa i nie tylko...: Mistrz malarstwa holenderskiego

Autoportret, 1630

Rembrandt van Rijn Pozostawił po sobie około 700 obrazów olejnych!
Był artystą, który z niezwykłym wyczuciem i umiejętnością potrafił oddać przeżycia i emocje malowanych postaci.
Czynił to w sposób prosty i sugestywny zarazem, dzięki czemu przedstawiane przez niego sceny były głęboko poruszające.
Zainteresowanie człowiekiem, próba dotarcia przez sztukę do jego wnętrza - to cecha malarstwa Rembrandta.
Niektórzy twierdzą, że jest najwybitniejszym portrecistą wszech czasów
Tworzył w epoce baroku, złotym wieku Republiki Holenderskiej i to wtedy rozwija się w Niderlandach wybitna sztuka. Osiągnięcia tej epoki, mnogość talentów są porównywalne z rozkwitem renesansu we Włoszech.
Artyści baroku chętnie malowali prawdziwe życie, np. Rembrandt stworzył obraz "Przepołowiony wół".

Przepołowiony wół,1633

Sceny z wiszącym mięsem często malowane wraz z różnymi postaciami w tym z dziećmi, odwoływały się do idei śmierci i wpisywały się w temat moralizatorskich scen rodzajowych.

Temat ten był chętnie podejmowany także przez takich artystów jak Beuckelauer czy Hooch.

Głównym tematem malarstwa Rembrandta było malarstwo narracyjne oraz portrety.
Artyści baroku starali się jak najwierniej przedstawić swoje modelki, a przy okazji oddać ich cechy psychiczne, a niekiedy nawet da się wyczuć charakter relacji łączących malarza i jego muzę.
Żadnej z ukazanych tu bohaterek nie można chyba nazwać klasyczną pięknością, jednak każda z nich ma wdzięk i osobowość.
Artyści nie upiększali i nie idealizowali kobiet.
Bardzo ważne są tu portrety dwóch często portretowanych przez Rembrandta pań:

żony Saskii
i późniejszej towarzyszki życia (sporo młodszej od artysty) Hendrickje.

Muzy Rembrandta w niczym nie przypominają obfitych piękności Rubensa. Są drobne, raczej niepozorne, dziś powiedzielibyśmy, że raczej nikt nie obejrzałby się za nimi na ulicy. A jednak artysta wydobywa z nich jakieś (pozafizyczne!) piękno.

Saskia pochodziła z zamożnej rodziny, co umożliwiło Rembrandtowi poszukiwania artystyczne i (względny) brak troski o zamówienia. Gdyby nie chorobliwa rozrzutność malarza i jego nieudaczne inwestycje, pieniędzy starczyłoby im na długo. Artysta wyróżniał swoją żonę - prawie nigdy nie malował kwiatów, ale na portretach Saskii pojawiają się one. Namalował zresztą wiele portretów żony.. Nie są to przeważnie wcale romantyczne obrazki - przedstawiają zmęczoną i znużoną kobietę, np. w mało twarzowym czepku nocnym.

Imię Saskia zapamiętały pokolenia!

Kto by dzisiaj ją kojarzył, gdyby nie pozowała Rembrandtowi?

Saskia jako Flora, 1634

Saskia z czerwonym kwiatem, 1641

Hendrickje, kobieta, z którą związał się po śmierci Saskii, miała wielkie problemy ze wspólnotą kościelną, do której należała (ich związek nie był zalegalizowany). Została przez nią oskarżona o to, że żyje z Rembrandtem jak ladacznica. Mimo iż Rembrandt malował niewiele aktów, na niektórych ukazana jest właśnie Hendrickje. Najbardziej znany jest ten, na którym została przedstawiona jako Batszeba - kobieta, o której marzył biblijny król Dawid.

Batszeba z listem Davida, 1654

Oba związki były głębokie i intensywne. Drugi poważny związek Rembrandta, ze służącą Hendrickje, uważany był za skandaliczny.

Nie sposób zamieścić tutaj wszystkich jego ważnych dzieł.

Musiałabym pokazać wszystkie jego autorstwa (czyli około 700, jak pisałam na początku).

Każde jego dzieło jest wyjątkowe, zachwyca, sprawia, że nie potrafimy oderwać od żadnego wzroku i zostajemy przy każdym na dłużej aby podziwiać kunszt malarski.

;)